یکی از معتبرترین کتب حدیث در بین مسلمانان است که توسط حافظ ابوداود سلیمان بن اشعث سجستانی (۲۰۲ _ ۲۷۵ هجری) نوشته شده‌است.
نام کامل وی: ابو داوود سلیمان بن الأشعث بن اسحاق بن بشیر بن شّداد بن عمران الأزدی السجستانی. وی در ماه شوال سال ۳۷۵ هجری قمری در بصره درگذشت.
او نیز مانند سایر گردآورندگان کتب صحاح سته اهل ایران بوده و سجستان یا همان سیستان کنونی است که امروزه استانی با نام سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایرانقرار دارد و در آن موقع زرنج یکی از مهم‌ترین شهرهای آن بوده که امروزه در افغانستان واقع شده‌است.
از شروحی که بر سنن ابی داوود نوشته شده می‌توان به عون المعبود شرح سنن ابی داود از محمد شمس الحق عظیم آبادی اشاره نمود. طبق بعضی روایات ابوداود در شانزدهم شوال سال ۳۷۵ هجری وفات کرد. معروفترین کتاب او همان سنن است.از دیگر کتب او می‌توان به کتاب اصحاب الشعبی، مسند مالک، کتاب الناسخ، کتاب القدر، کتاب فی الرجال، کتاب المراسیل و برخی کتب دیگر اشاره کرد .