جای تردید نیست که عقیده صحیح، همان عامل موثری است که موقعیت صحیح انسان را در عالم وجود تعیین می کند و گام های او را در تمام مراحل زندگی استوار می سازد، زیرا این فقط یک عقیده صحیح است که میتواند هدف و مقصد صحیح را برای انسان مشخص کند و راه مستقیم رسیدن به آن را به وی نشان دهد، به ظاهر، باطن، احساسات، رفتار و کردار انسان استقامت بخشد و تمام ابعاد شخصیتیاش را به کمال رساند و در جهت صحیح نیز رهنمون شود.
با همهاین اوصاف اگر همین عقیده صحیح، انحراف یابد ناگزیر اضطراب و بیقراری سراسر وجود انسان را فرا میگیرد؛ هماهنگی عناصر تشکیل دهنده شخصیت وی را از بین می برد؛ گامهایش را سست میکند؛ وتوازن و تعادلش را بر هم میزند؛ هوش، حواس و رفتار و کردارش را پراکنده میسازد و در نتیجه آن وحدتی که باید در ابعاد مختلف هستی انسان حاکم باشد، از زندگی او رخت بر میبندد و این همان زمانی است که جاهلیت پابه عرصه میگذارد..